Reisverhaal over Buenos Aires
Geschreven door piet de vaan
Buenos Aires
Woensdag 5 november
Onze eerste en enige volledige dag in Buenos Aires. Het was tevens de laatste dag van onze vakantie in deze twee prachtige landen. Een prima ontbijt, en daarna met bijna heel de groep richting citytour op de fiets. Je kunt maar een stel maffe Hollanders op de fiets tegenkomen in een stad waar bijna niemand op de fiets zit. Eerst moesten we een half uurtje stevig doorlopen naar het plein Sam Martin waar de fietsen en de gidsen voor ons klaar stonden. De leiding was in handen van een Nederlandse die deze activiteit in Buenos Aires had opgezet. Allemaal een fiets uitgezocht, helmpie op en gaan met die handel. Jammer dat iemand begon met een kapotte rem, en iemand anders al na tien minuten een lekke band had. Dat werd overigens allemaal keurig opgelost door de gidsen die hun fiets afstonden. Als eerste kwamen we langs het monument van de Falkland oorlog, we zijn ook door hét natuurreservaat van de stad gefietst. Het lijkt wel wat op de Bossche Broek, behalve dat er weinig water is. We zijn langs nog meer bezienswaardigheden gefietst, het was dolle pret. Omvallen was onmogelijk, er waren veel te veel auto's op de weg, dus wie of wat was nou eigenlijk de bezienswaardigheid?? We zijn ook naar het bekende straatje met de gekleurde huizen in de wijk Boca geweest, en vanzelfsprekend ook gestopt bij het stadion van Boca Juniors. In het gekleurde straatje hebben we dan ook eindelijk ons souvenir gekocht, een beeldje met een paartje dat de tango danst (hoe kan het ook anders in de stad waar die dans is uitgevonden). Het kostte US$ 28,00, maar was ook wel erg mooi en werd goed ingepakt. Op de valreep nog twee posters: één van Boca en één van de Perito Moreno, hebben we ze toch nog te pakken gekregen. Na het fietsen zijn we met twee reisgenoten in een taxi naar de begraafplaats gegaan om het graf van Evita Peron te bezoeken. Dat staat gewoon tussen alle andere familiegraven, en is verder niet extra herkenbaar behalve aan de vele plaketten die er voor haar zijn op aangebracht. Verder is het gewoon het familiegraf van de familie Duarte. We zijn samen ook nog naar het Hardrock Café in de buurt gegaan voor een T-shirt en daarna met een taxi terug gegaan naar de Plaza de Mayo. Daar gingen we uit elkaar om ieder ons eigen ding te doen. Piet en ik heben nog wat rondgelopen om dingen te bezichtigen, hebben een luxe koffie gedaan bij Tortoni's, onderweg wat empanadas gegeten en zijn terug naar het hotel gegaan voor een biertje. Ik ben ook nog even naar de sauna gegaan. Het was heerlijk ontspannen in de warmte, in de grote jacuzzi, en op de ligbedden in de rustruimte. Maar ik moets natuurlijk ook op tijd weer naar de kamer om me om te kleden voor de laatste avond: de tangoshow. We werden opgehaald door een bus en letterlijk voor de deur gebracht. We kregen eerst wat te drinken (doe maar een wijntje) en onze bestelling voor het eten werd opgenomen. Daarna kregen we een dansles, we hebben vreselijk gelachen. Soms waren we serieus, maar we hadden vooral plezier om onszelf en om de anderen. Om te kunnen bewijzen dat we nu echt de tango kunnen dansen kregen we ook een certificaat mee. Gelukkig was het daarna tijd voor het eten. Het was erg goed, behalve dat iemand een rupsje op haar tomaat in de salade had zitten.Weer lachen, maar natuurlijk kreeg ze meteen een andere salade. Het vlees was erg lekker en de wijn vloeide rijkelijk met Piet als hoofdober. Nog vóór het toetje begon de show. Terwijl de fotografen en filmers druk bezig waren met hun opnamen werden de toetjes gebracht voor degenen die nog aan tafel zaten. De show was fantastisch en we mochten ook vanaf het balkon filmen omdat daar geen gasten zaten. Het was wel heel erg donker, dus het was nog spannend hoe de film eruit zou komen zien. Toen we uitgefilmd waren en alle foto's waren gemaakt werden ook die toetjes gebracht, dat doen ze daar dus heel erg goed. Zoals we intussen gewend waren hebben we in het hotel nog een afzakkertje genomen. Je kunt maar goede gewoontes opbouwen op vakantie.
Donderdag 6 november
We zijn nog even op pad gegaan naar Congreso, aan de andere kant van ons hotel. Daarna zijn we met de metro voor de laatste keer naar de Plaza de Mayo gegaan. We wilden een metrokaartje meenemen naar huis,dus kochten er drie. Dat bleek later niet nodig te zijn, we kregen ze gewoon terug uit het toegangspoortje. Pech, maar aan 90 pesocent € 0,25 zullen we niet failliet gaan. Nog even naar de havenwijk voor koffie en op de Plaza nog even in de kathedraal geweest. Daar was waarschijnlijk een schoolreisje, het was er vol met stuiterballetjes. Nog wat empanadas gehaald en terug in hotel gedoucht in de spa. De bus was mooi op tijd, de reis naar het vliegveld voorspoedig.
Piet en Marian
www.globetrekker.nl
