Geschiedenis van Dublin
In het begin van de tiende eeuw waren er twee nederzettingen waar zich nu de stad Dublin bevindt. De nederzetting An Dub Linh behoorde toe aan de Vikingen, die er een grote slavenmarkt hadden. De Kelten stichtten in 988 Baile Áth Cliath, vlakbij An Dub Linh. Deze twee nederzettingen smolten na verloop van tijd samen tot één.
De Engelse naam voor Dublin is dus afgeleid van de eerste nederzetting, de Ierse naam Baile Áth Cliath van de tweede. Baile betekent stad, een Átha is een doorwaadbare plaats en Cliath is rieten vlechtwerk dat de rivierbodem op een doorwaadbare plaats verstevigde.
Vanaf de 14de eeuw tot de 16de eeuw was de streek rond Dublin de enige die tot Engeland behoorde. Vanaf de 17de eeuw groeide de stad steeds meer aan. Een tijd lang was Dublin de tweede grootste stad van het Britse Rijk. De mooiste gebouwen van Dublin dateren uit die periode.
In 1916 vond de ‘Easter Rising’ plaats, een oproer van Ierse republikeinen die onafhankelijkheid nastreefden. De situatie was er onstabiel. Daarna volgden nog de Ierse onafhankelijkheidsoorlog en de burgeroorlog, waardoor de stad in puin lag. De stad werd heropgebouwd maar de modernisatie kwam er maar traag op gang. Pas in de jaren zestig kwam er schot in de zaak. Zeker de laatste jaren heeft de stad grote vooruitgang geboekt op het vlak van infrastructuur, transport en economie.
Vanaf 1922 was Dublin de hoofdstad van de onafhankelijke staat Ierland. Nu is het nog steeds de hoofdstad van de republiek Ierland. Dublin heeft in de loop der tijden heel wat beroemde schrijvers voortgebracht. Zo zijn James Joyce (Ulysses), Bram Stoker (Dracula), Oscar Wilde, Jonathan Swift (Gullivers reizen) en Samuel Becket (Wachten op Godot) geboren Dubliners.
Nog een trip naar Dublin boeken?
Bekijk zeker even de aanbiedingen bij volgende partijen:
