Geschiedenis van Hamburg

Vandaag ligt Hamburg aan de rivier de Elbe, maar de oorsprong van de stad ligt aan een zijrivier ervan. In de 8ste eeuw ontstond daar een nederzetting nabij de monding in de Elbe. Enkele decennia later, rond 825, werd uiteindelijk Hammaburg gebouwd.
In de 12de eeuw, toen de handel in Noord-Europa zich ontwikkelde, groeide het belang van de Elbe als handelsroute en al snel kreeg Hamburg het privilege om er tol te heffen en werd zo een Vrije Rijksstad. De Hanze, een middeleeuwse verbond tussen de belangrijkste Noord-Europese handelssteden, maakte van Hamburg de belangrijkste Noordzeehaven waar onder andere graan, bont, laken en metaal overgezet werden. De stad zelf had ook een belangrijk exportartikel: bier.

Vanaf de 16de eeuw, na de ontdekking van Amerika en de zeeweg naar Azië, werd Hamburg een van de voornaamste Europese importhavens. Mede door de komst van de vrijhaven in 1888 moest de haven- en opslagcapaciteiten sterk worden uitgebreid. Daar maakte de bouw van Speicherstadt (pakhuizenstad) aan het einde van de 19de eeuw deel van uit. Hamburg werd op die manier een van de grootste opslagplaatsen ter wereld voor onder andere koffie en tapijten. De komst van het Noord-Oostzeekanaal versterkte de populariteit van de haven alleen maar want nu was ook een vlotte verbinding met de Oostzee verzekerd.

De stad kende twee moeilijke periodes onder de bezetting van de Denen en later onder de troepen van Napoleon. Enerzijds bracht deze laatste heel wat democratische vernieuwingen, anderzijds kende de stad zware economische en sociale ontberingen.

De stad zelf behield tot het midden van de 19de eeuw zijn middeleeuws karakter en het inwonersaantal bleef beperkt tot 50 000. De Grote Brand in 1842 vernielde echter een derde van de stad, waardoor Hamburg wel opnieuw en modern moest worden herbouwd. De komst van de industrialisatie droeg hier toe bij en in diezelfde tijd gingen ook meer en meer omliggende gemeenten deel uitmaken van de stad. Dat maakte dat op een halve eeuw tijd het inwonersaantal uitgroeide tot ongeveer een miljoen. De Wet inzake Groot-Hamburg legde in 1937 de definitieve grenzen van de stad vast.

De stad ging door een donkere periode tijdens WO II toen bombardementen Hamburg meer dan welke stad ook vernielden en tienduizenden van zijn inwoners het leven ontnamen. Ook in 1962 kreeg de stad het opnieuw zwaar te verduren tijdens de Grote Watersnood waarbij het centrum volledig onder water kwam te staan.

Vandaag is Hamburg een moderne haven- en zakenstad en na Berlijn de grootste stad van Duitsland. Na Londen is Hamburg ook de rijkste stad van Europa en de inwoners hebben een gemiddeld inkomen dat het hoogste van alle Duitse steden is.