Geschiedenis van Helsinki
In 1640, onder invloed van de Zweedse Koningin Cristina, verplaatste het centrum van Helsinki zich van de monding van de rivier Vantaa naar de buitenzijde van de eilanden. Daarnaast richtte ze ook de Koninklijke Universiteit van Finland op. Cristina wordt als stichtster van de universiteit maar ook van Helsinki zelf beschouwd. Toch was de nieuwe locatie van Helsinki niet bepaald gunstiger dan de vorige, wat bleek tijdens de Russische invallen in 1713 tijdens de Grote Noordelijke Oorlog. Hierbij werd een groot deel van de stad vernietigd en de Russen bezetten de stad tot 1721. Na hun vertrek werd de stad voor een derde keer heropgebouwd. Ook Sveaborg werd opgericht, een militair fort ter bescherming tegen een mogelijk Russisch offensief. Later, in 1855, zou het ondertussen verouderde fort onder grote bombardementen van de Russen volledig vernietigd worden.
In 1808 vernielde een zware brand het grootste deel van de stad tijdens een oorlog met de Russen. Finland verloor de oorlog en kwam onder Russisch gezag te staan. Tsaar Alexander I riep Helsinki uit tot hoofdstad van het land en in 1814 werd begonnen met de heropbouw. Twee architecten, waaronder Carl Ludvig Engel, werden aangesteld om de stad te ontwerpen in overeenstemming met zijn nieuwe status. Heel wat indrukwekkende gebouwen zagen het licht, zoals de Kathedraal van Helsinki en die van Uspensky. De stad kende een mooie groei- en bloeiperiode en tegen het midden van de 19de eeuw telde Helsinki zo’n 50 000 inwoners, tegenover 4000 slechts veertig jaar eerder. Stoomschepen en treinen maakten de verbinding met andere steden vlotter en 300 jaar na zijn ontstaan werd Helsinki de stad zoals hij oorspronklijk bedoeld was: het succesvolste handelscentrum in de Golf van Finland.
De Eerste Wereldoorlog leidde in Rusland in 1917 tot het ontstaan van de Communistisch Revolutie. Hierbij zag Finland zijn kans schoon om zich onafhankelijk te verklaren. Rusland verklaarde hierop de oorlog aan Finland. De ‘witte regering’ in Helsinki moest wijken voor de rode Finse socialisten en na een lange strijd werd uiteindelijk de Republiek Finland uitgeroepen. Een groeiende nationalisme als gevolg van de onafhankelijkheid zorgde voor een nieuwe wind in de architectuur van de stad. Heel wat Art Nouveau gebouwen getuigen hier vandaag nog van.
Tijdens WO II kreeg Finland het zwaar te verduren onder bombardementen van de Sovjets. Toch bleef het verlies, zowel menselijk als materieel, relatief beperkt met 241 burgerslachtoffers en zo’n 100 vernielde gebouwen. Na de oorlog groeide de stad sterk aan met tal van buitenwijken en tegen 1965 oversteeg het bevolkingsaantal een half miljoen. In 1952 had de stad ook internationale bekendheid verworven als gaststad voor de Olympische Spelen. De tweede helft van de 20ste eeuw kenmerkt zich architecturaal door gebouwen van Alvar Aalto, van wie het aantal bijna even talrijk is als dat van Engel.
Vandaag is Helsinki vanwege zijn vele activiteiten het artistieke en culturele middelpunt van de Baltische regio. In 2000, de 450ste verjaardag van de stad, werd Helsinki nog uitgeroepen tot een van de culturle hoofdsteden van de Europese Unie.
Nog een trip naar Helsinki boeken?
Bekijk zeker even de aanbiedingen bij volgende partijen:
