Geschiedenis van Kiev

Volgens de legende zou Kiev gesticht zijn door de broers Kyi, Schek en Khoryv ergens rond de overgang van de 5de naar de 6de eeuw. De stad kreeg de naam van de oudste broer Kyi. Tot in de 9de eeuw troepten heel wat oude stammen rond Kiev samen en aan het einde van diezelfde eeuw kreeg de stad belang als politiek centrum van de oosterse Slavische landen. Het christendom werd in 988 door de Grote Prins Vladimir geïntroduceerd als officiële godsdienst van de stad. Op die manier konden vlotter politieke en culturele banden gesmeed worden met Bulgarije en het Byzantijnse Rijk.

Tegen de 11de eeuw was Kiev een van de grootste beschaafde centra van de oosterse christelijke wereld. Vooral de ambachten en winkels kenden grote successen. De stad telde meer dan 400 kerken en ruim 50 000 inwoners. Na de dood van Prins Vladimir in 1125 kwam de stad echter in een moeilijke periode van feodale oorlogen terecht en daar maakten buitenlandse machten graag misbruik van. Zo kwam de stad in een periode van verval en neerwaartse ontwikkelingen. De Tatarmongolen hadden zich van de stad meester gemaakt en zwaaiden er ruim een eeuw lang de scepter. Toch ging de stad niet ten onder aan deze overheersing en de handels- en culturele tradities bleven bewaard. Vanaf de 14de eeuw kende de stad een korte heropleving, maar op het einde van de eeuw kwam de stad opnieuw onder buitenlands gezag. Dit keer waren het Litouwen en Polen die meer dan een eeuw de macht in handen hadden. Uiteindelijk zou de bevrijdingsoorlog van de Kozakken tussen 1648 en 1654 de stad van het buitenlandse juk verlossen. Maar zonder de hulp van de Russen zou het de stad niet gelukt zijn waardoor Kiev dan toch weer onder buitenlandse dominantie kwam te staan, dit keer dus van het Russische Rijk. Sindsdien is de geschiedenis van Kiev nauw verbonden met die van Rusland.

Dankzij de Maagdenburgse rechten die de stad in de 15de eeuw verwierf, had de internationale handel een boost gekregen. De vestiging van de Academie van Kiev maakte van de stad dan weer een Oekraïns studiecentrum. Zo kende Oekraïne in de 17de en 18de eeuw een rijke politieke, economische, religieuze en culturele bloeiperiode.

Na de val van het Russische Rijk in 1918 verklaarde Oerkraïne zich onafhankelijk en werd de republiek uitgeroepen. Deze vrijheid was echter van korte duur want tijdens de Bolsjevistische Burgeroorlog die erop volgde werd Oekraïne onder de Sovjetse invloedssfeer gebracht. Tijdens de jaren ’30 werden door de Sovjetse autoriteiten heel wat kerken en kathedralen vernield en ook tijdens WO II kreeg Kiev het zwaar te verduren. Nazi-Duitsland had de stad bezet en ruim 33 000 joden werden het leven ontnomen. Daarnaast werden ook heel wat architecturale en artistieke schatten vernietigd. Na de oorlog hebben intensieve restauratiewerken gered wat te redden viel, waardoor tot op vandaag gelukkig nog een deel van het historisch erfgoed bewaard is gebleven.

Met het uiteenvallen van de Sovjetunie in 1991 is Oekraïne dan eindelijk volledig onafhankelijk geworden. Ondanks alle onderdrukking en wreedheden die het land gekend heeft, is het volk niets van zijn eigenheid en nationale identiteit verloren. Sindsdien is het land aan een opmars bezig die zich ook op toeristisch vlak laat gelden.

Plaats een Geschiedenis van Kiev tip

Uw naam:

Uw emailadres:

Uw tip:

Plaats tip