Geschiedenis van Manchester

De oudste sporen van het ontstaan van Manchester gaan terug tot de eerste eeuw voor Christus. De Romeinen bouwden een versterking op de oostelijke oever van de Irwell rivier, genaamd Mancunium. Dit fort werd verschillende keren afgebroken en herbouwd en de laatste overblijfselen zijn vandaag nog te zien in het district Castlefield. Later hebben de Saxen er lange tijd vertoefd en in de Middeleeuwen was het gebied een hele tijd onbewoond.

Pas toen de stad in 1301 zijn Charter ontving, werd Manchester een handelsplaats. In de daaropvolgende eeuwen ontwikkelde de textielindustrie zich. Aanvankelijk werd vooral met wol gewerkt, maar toen ook katoen geïntroduceerd werd, kwam de stad in een industriële snelstroom terecht en werd Manchester al gauw een van de leidende industriesteden van het land.

Vanaf de 18de eeuw groeide de internationale handel en ook de technologische ontwikkeling bleef niet achterwege. Tijdens de Industriële Revolutie zagen de eerste met stoom aangedreven weefgetouwen het licht, wat het productieproces sterk verbeterde.

Voor de plaatselijke bevolking was het begin van de Industriële Revolutie echter een ander verhaal. Heel wat arbeiders kwamen van overal toegestroomd om werk te zoeken, waardoor de stad de bevolkingstoename amper nog de baas kon. Vooral Ieren en Oost-Europese immigranten, meestal Joden, vestigden zich definitief in de stad. Het gebrek aan huisvesting werd een ernstig probleem en de afwezigheid van drinkbaar water en rioolvoorzieningen maakten dat ziekten als cholera en tyfus er welig tierden. Ook de kindersterfte was enorm en de levensverwachting van volwassenen uiterst laag.

De 19de eeuw betekende groei en culturele ontwikkeling voor Manchester. De eerste Manchester Guardian werd gepubliceerd, de eerste passagierstrein ter wereld werd op de sporen gezet en het Manchesterkanaal werd als handels- en vervoersroute in gebruik genomen. Ook voor de bevolking brak een betere periode aan. De kiemen van heel wat fundamentele verbeteringen op sociaal vlak lagen in Manchester. Zo ontstond onder andere de ‘Women’s Social and Political Union’ onder leiding van Emmaline Pankrust. De welvaart reflecteerde ook in het stadsbeeld en heel wat grote publieke gebouwen, waaronder het Stadhuis, werden opgetrokken.

Hoewel de textielindustrie in de 20ste eeuw tanende was, kon de stad bouwen op een rijk erfgoed waardoor Manchester tot op vandaag een even levendige metropool is gebleven. Ook is Manchester de voorbije decennia belangrijk geworden omwille van haar grootste voetbalploeg ter wereld, Manchester United FC, en niet te vergeten: de muziekindustrie, met namen als Joy Division, The Bee Gees, Simply Red en Oasis.

Ook de laatste jaren van de 20ste eeuw hebben een belangrijke invloed gehad op het hedendaagse Manchester. In 1996 vernietigde een bom van het IRA een groot deel van het stadscentrum waarbij gelukkig geen doden, maar wel 200 gewonden vielen. Heel wat gebouwen uit de jaren ’60 werden vernield of beschadigd. Het stadsbeeld is er ingrijpend door veranderd en dankzij internationale hulp werd de stad heropgebouwd tot het nieuwe en moderne centrum van vandaag.