Geschiedenis van Marrakech

De eerste bewoners van het gebied waar Marrakech vandaag ligt, waren Almoravieden onder leiding van Aboe Bekr. In 1070 richtte deze nomadenstam er een tentenkamp op. Later ontwikkelde dit kamp zich onder Youssef ben-Tachfine tot een echte stad met moskeeën, kasba’s en paleizen.

Marrakech was geboren en strekte zich uit van Algerije tot de Atlantische Oceaan en van Ebre tot Tafilalet. De Almohadenstam, een strenge Berberse moslimdynastie, smeedde echter plannen om de ‘goddelozen’ van Marrakech te verdrijven en de stad over te nemen. In 1146 voerden ze hun kruistocht uit, verjoegen of doodden alle Almoraviden en vernielden de religieuze gebouwen die naar hun mening niet genoeg naar Mekka gericht waren.

Ruim een eeuw regeerden de Almohaden over Marrakech en lieten er tal van indrukwekkende gebouwen neerzetten. Marrakech werd een rijke koningsstad en belangrijk centrum van de Arabisch-Andalusische cultuur. De broedermoorden van het koninkrijk maakten echter een einde aan hun macht en in 1269 namen de Meridiennomaden de stad in. Onder hun leiding geraakte de stad steeds meer in verval en pas na drie eeuwen leek de kentering in zicht.

In 1524 veroverden de Saädieden Marrakech en over een periode van 30 jaar slaagden ze erin heersers over heel Marokko te worden. De rijkdom van de sultans maakte grote herstellingswerken van de stad mogelijk. Heel wat nieuwe gebouwen zagen het licht, waaronder het Badipaleis, residentie van sultan Ahmed de Vergulde. In die periode werd ook de joodse wijk naast het koninklijk paleis gesticht. Na de dood van de sultan verloor Marrakech echter zijn machtspositie en aanzien.

De Alawieten, afstammelingen van Ali, de schoonzoon van Mohammed, vormden Mèknes tot hun hoofdstad om en plunderden alle schatten uit het Badipaleis om hun gebouwen op te smukken. Toch bleef Marrakech een uitzonderlijke stad waarin heel wat hoogwaardigheidsbekleders bleven investeren door onder andere paleizen en riads te laten bouwen. Pas aan het begin van de 20ste eeuw trad de stad opnieuw naar voren onder het bewind van de sultans Mohammed III en Moulay Hassan. Het Franse protectoraat zorgde er echter voor dat Marrakech steeds in de schaduw van de andere koningsstad, Rabat, te staan kwam.

Onder leiding van generaal Lyautey werd buiten de medina, het oude stadsgedeelte, gestart met de bouw van een moderne wijk, Guéliz, bestaande uit kantoren en huizen voor functionarissen van het protectoraat. Ook de komst van een spoorlijn in 1928 zorgde voor de verdere uitbouw van de stad. Toen reeds was Marrakech een toeristische trekpleister, wat zich uitte in de bouw van tal van luxueuze hotels en sfeervolle tuinen. Ook heel wat riads en paleizen in de oude medina werden opgekocht en verbouwd tot chique vakantieverblijven en gasthuizen. Het groeiend toerisme heeft mee gezorgd voor een spectaculaire toename van de bevolking.

In 1953 twijfelde de Franse regering nog aan het dekolonisatieproces, maar met de komst van de verbannen soeverein Mohammed V in 1956, op aandringen van de inwoners van Marrakech en Marokko, kwam het Franse protectoraat tot een einde. Vandaag bloeit Marrakech vooral dankzij het sterke toerisme, de handel en ambachten. Jaarlijks bezoeken meer dan 2 miljoen mensen van over de hele wereld  Marrakech voor zijn charme en schoonheid.

Plaats een Geschiedenis van Marrakech tip

Uw naam:

Uw emailadres:

Uw tip:

Plaats tip