Eten en drinken in Metz

De koks van Metz komen er niet onderuit. De mirabelpruim zal het ultieme gastronomische handelsmerk blijven. Niet slechts wat Metz betreft. Heel de regio omtrent Lorraine gaat op haar knieën voor dit kleine stuk fruit. Je volledige citytrip lang leven op de mirabelpruim heeft zo zijn voordelen. Zowel je nieuwe dieet als je bankrekening zullen er zonder kleerscheuren vanaf komen. Maar hoeveel plezier kun je nu beleven als je jezelf niet kunt onderdompelen in de cuisine van Metz?

Die houdt namelijk nog een heel aantal plateaus met culinaire specialiteiten verstopt achter haar mirabeljampotjes en mirabellikeur. De zestiende-eeuwse dichter Rabelais wijdde lofredes aan het eten en drinken in Metz. Zijn fameuze gourmetsporen hebben voetafdrukken achtergelaten op de culinaire scène. En wie kan het hem verwijten? Gewoon lezen over de cuisine van Metz is voldoende om je een appetijt te bezorgen waardig aan die van de draak Graoully.

Heil aan de Quiche Lorraine

Ondertussen heeft de hartige taart de harten van heel Frankrijk, Europa en de wijde wereld veroverd. Haar roots vindt ze in Lorraine – al zou de naam voldoende richting moeten geven hiervoor. In Metz kan je de quiche altijd eten. Vriest je gezicht half af van de strenge winterkoude en ben je gedwongen jezelf te ontdooien in een stomend heet bad? Dan kun je je tranen drogen bij een quiche als verwarmend voorgerechtje. Wanneer de zomer de dagen langer en warmer maakt, dient de quiche als een lichte lunch. Geaccompagneerd door een salade en krokant brood, welteverstaan. Recept van Metz voor het traditionele eten? Vul een licht deegtaartje met eieren, knapperige baconen room. En probeer de ovengeur die je laat watertanden dertig minuten te negeren.

Het verjaardagshapje van Rabelais of brood van gehakt?

De traditionele hot(s)pot van Metz gaat door het leven als ‘potée’. Dit is een landelijk stoofpotje van gerookte worstjes, spek, kool, knolgroenten, witte bonen en aardappelen. Voeg knoflook, klavertjes, uien en kruiden toe om de smaak van dit eten te vervolmaken. Of een glaasje Pinot Noir, een andere specialiteit van Metz. Doorheen de eeuwen kende de potée een gevarieerd publiek – van arme stumpers tot de gourmet grootmeesters. Bijna onaangeraakt heeft het lievelingskostje van Rabelais de tijd overleefd.

Als we het over het eten en drinken in Metz hebben, zijn we nog lang niet klaar. Het zijn immers de Fransen die eten verheft hebben tot een vorm van kunst. Nergens ter wereld wordt er zoveel aandacht gespendeerd aan wat ze gaan eten en voornamelijk hoe ze het gaan eten. Ook de albekende terrine heeft haar wortels in de Lorrainestreek liggen. Dit gehaktbrood van varken, konijn of everzwijn wordt heet opgediend. Metz is vooral gesteld op haar variant van de specialiteit – pâté Lorraine. Eerst wordt het vlees gemarineerd met sjalotjes, peterselie en witte wijn. Dan pakken de koks het in in bladerdeeg. Ook de charcuterie doet het goed in de keuken van Metz. Koude worstjes en bloedworst in het bijzonder.

Wil je een stuk kaas of een pruim als toetje?

In la cuisine française wordt het beschouwd als een zonde om het hoofdgerecht niet te laten volgen door een assortiment van Franse fromages. In Metz selecteren de inwoners de specialiteiten van Lorraine. Lik je je vingers af bij Camembert? Probeer dan maar eens Carré de l’Est. Na je bezoek aan Metz zal je Camembert zelfs geen kans meer willen geven. Gérôme uit het Vosgesgebergte doet dienst als een zachte kaas, terwijl van de sterk geurende Cancoillotte genoten kan worden als dipsausje of op je snee brood.

Maar in Metz primeert de zoete voedingscultuur. Fruittaarten – het liefst gemaakt van pruimen, frambozen of zwarte en blauwe besjes - , sponscakes en sneeuweieren. Doop je brood in de rode aalbessenjam van Bar Le Duc. Deze Lorrainse kaviaar dateert van het jaar 1344. Mirabel is het handelsmerk van Lorraine. Deze kleine gele pruimen hebben zelfs hun eigen festival cadeau gekregen bij de oogsttijd. Kies maar wat je ermee wilt doen. Eet ze vers, vermaak ze in likeur, snoepjes of jam of gebruik ze in sappige Mirabellenvlaaien of verwerk ze in soufflés. De mirabel is letterlijk en figuurlijk Metz’ eau de vie.

Een treinverbinding wordt een koekje

Alleen in Metz kun je cuisine aan historie koppelen. We hebben het over Paris-Metz. Dit frambozentaartje maakt een schets van de Parijs-Metz treinverbinding. Geen grapje. Naar aanleiding van de bouw van dit treinspoor in 2007 werd een kookwedstrijd op touw gezet. Winnaar was Fresson – god van de patisserie. Hij vond de macaron een beetje slaapverwekkend worden. Dus gaf hij er een draai van honderdtachtig graden aan. Tegenwoordig vervult de Paris-Metz de functie van vast dessert na het diner. Wie van dit taartje proeft, wordt keer op keer van zijn sokken geblazen door een smaakexplosie te wijten aan de crème op basis van Arlequinsnoepjes en frambozen. Laat rue de Grand Cerf dus verplicht deel uitmaken van je stadswandeling doorheen Metz. Waar anders beter smullen van een Paris-Metz dan bij Fresson in hoogsteigen persoon?

Sla eens een andere richting in voor het diner

Metz maakt deel uit van Lorraine. En Lorraine behoort toe aan Frankrijk. Daarom volstaat het in Metz niet om kennis te maken met de traditionele cuisine. Er zijn hier namelijk zoveel buitenkansjes om je smaakzin op een spectaculaire manier te verbreden. Dus nodigen we je uit op een alternatieve reis doorheen de keuken van Metz.

Twintig soepjes per dag

Zak af naar de marché couverte, dat haar deurtjes opent van dinsdag tot zaterdag. Om voorraden mirabellen of Quiche Lorraine in te slaan, bijvoorbeeld. Of om te filosoferen over soep met onze favoriete marktkramer Patrick Grumberg. Hij baat Soupes à Soup uit. Vijftien tot twintig verschillende soorten soep per dag staan er op het menu. Ooit al een fruitsoep gedronken? Maar we kunnen geloven dat je na zo’n volledige dag sightseeing in Metz wel wat steviger nodig hebt dan een kommetje soep – al kun je ze ook allemaal uitproberen. Voor de grotere honger serveert deze soepbar traditionele gerechten uit Metz. Andouillettes, aardappelpannenkoeken en stoofpotjes zijn publieksfavorieten. Wandel verder naar Chez Mauricette. Heel Metz verdringt zich voor dit kraampje om een heerlijk warm broodje te kopen. Laat de broodjes links liggen en bestel het plankje “charcuterie et fromages”.

Het restaurant L’Excluse is gespecialiseerd in gerechten met de truffels van Metz. Wees gerust, ze zijn niet zo prijzig als die uit de Italiaanse of Zuid-Franse cuisine. Altijd al willen meemaken wat een match tussen Frankrijk en Azië met zich meebrengt? De chique bistro Thierry “Saveurs et Cuisine” barst van de Aziatische invloeden. Laat je verrassen door de Thaise soep en groene thee, kip met kokosmelk, beignets met tandoorikruiden en de appelcrumble met een bolletje karamelijs.

Art deco of art Rabelais?

Benieuwd waar François Rabelais leed aan zijn poëticale driftbuien? Vandaag opent het huis van deze legendarische dichter uit Metz de deuren als Café Mathis. Voor eigenzinnige pizzamenu’s op een historisch terras en experimentele sonnetten moet je hier zijn. Brasserie Flo Art kun je het beste een bezienswaardigheid om op te eten noemen. Op vlak van eten en drinken heeft het zeker weten het hoogste niveau van Metz bereikt. Maar de art deco tilt je ook op naar een architecturale hemel. En heb je ooit al een tête-à-tête gehouden in een antiekwinkel? La bouche à oreille staat niet alleen bekend om haar kaasgerechten. De oude wekkers, soeplepels en het oude keukengerief voegen ongetwijfeld toe aan de smaak van de cuisine van Metz.