Geschiedenis van München

In de loop van de achtste eeuw vestigden Benedictijnse monniken zich in het vruchtbare gebied rond de rivier de Isar. Hun nederzetting noemden zijn ‘Münichen’, bij de monniken. In 1158 liet Hendrik de Leeuw, hertog van Saksen en Beieren, een brug over de Isar bouwen. Een andere, nabije tolbrug, die toebehoorde aan bisschop Otto von Freising, liet hij vernietigen. Kort daarna erkende keizer Frederick I Barbarossa de stad. In 1175 kreeg de stad een versterkte omwalling. Vijf jaar later kwam de stad in handen van graaf Otto von Wittelsbach. Zijn erfgenamen zouden nog tot 1918 over de stad regeren.

In de 14de eeuw kwam de stad tot bloei. München lag op een belangrijke zouthandelsroute en bovendien gaf Lodewijk IV, keizer van het Heilige Roomse Rijk, de stad een monopolie op de zouthandel. De stad kwam tot bloei en het aantal inwoners steeg aanzienlijk. In 1385 kwamen de gilden in opstand. Een paar jaar later kregen de burgers, na hevige rellen, meer inspraak in het bestuur.

In 1506 werd het hertogdom Beieren terug één, met München als hoofdstad. In 1517 werd de stad getroffen door een pestepidemie, die aan veel mensen het leven kostte. In de jaren daarna kwam de stad pas echt tot bloei. Het hof investeerde in kunst, wetenschap en cultuur. Het katholieke München was een belangrijk centrum voor de Contrareformatie. In die tijd werd de stad volgebouwd met belangrijke renaissancekerken en kloosters, zoals onder meer de Michaelskirche.

In 1632, tijdens de dertigjarige oorlog, bezette de Zweedse koning Gustav Adolf de stad. Twee jaar later brak er opnieuw een pestepidemie uit. Eenderde van de inwoners stierf. Na de oorlog werd de stad een belangrijk barokcentrum. Tussen 1701 en 1714, tijdens de Spaanse Successieoorlog, bezetten Oostenrijkse soldaten de stad. In de kerstnacht van 1705, de Sendlinger Mordweihnacht, werden honderden Beierse boeren die in opstand kwamen koelbloedig vermoord. De stad werd opnieuw terrein van de Habsburgers. In 1806 werd München benoemd tot hoofdstad van het koninkrijk Beieren.

In 1825 besteeg koning Ludwig I de troon. Hij liet de stad volbouwen met prachtige neoklassieke gebouwen. Uitgebreide kunstcollecties bracht hij onder in de Alte en Neue Pinakothek. In deze periode begon men ook met de aanleg van de lange Ludwigstraβe en de Königsplatz. De stad trok steeds meer kunstenaars, schrijvers en intellectuelen aan. In 1901 had München al meer dan een half miljoen inwoners.

Aan de voorspoed van de stad kwam een eind bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Na deze oorlog werd de koning verdreven. München werd de hoofdstad van de Republiek Beieren, een sovjetrepubliek. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was München al geruime tijd een nationaal-socialistisch bolwerk. De nazi’s noemden de stad de ‘Hauptstadt der Bewegung’, de hoofdstad van de beweging. Er werden vaak massale parades gehouden. Het hoofdkwartier van de NSDAP lag ook in München. In 1944 verwoestten bombardementen bijna de helft van de stad.

Na de oorlog werd de stad snel heropgebouwd. Duizenden mensen die de stad ontvlucht waren, keerden terug. In 1957 had München al meer dan een miljoen inwoners. De stad kwam op industrieel en wetenschappelijk vlak toen pas echt tot bloei. In 1972 vonden in München de Olympische Zomerspelen plaats, die vooral bekend werden door het Bloedbad van München. Leden van de Palestijnse terreurbeweging Zwarte September gijzelden de Israëlische delegatie. Elf atleten en een politie-agent kwamen om het leven. Vijf Palestijnse gijzelnemers werden door de politie gedood. De huidige paus, paus Benedictus XVI, toen nog Joseph Ratzinger, was van 1977 tot 1982 aartsbisschop van München.

Plaats een Geschiedenis van München tip

Uw naam:

Uw emailadres:

Uw tip:

Plaats tip