Reisverhaal over New York
Geschreven door piet de vaan
Zaterdag 28 oktober
De wekker loopt af om 5.30, het is zeker weer vakantie. Piet wil nog steeds niet vertellen waar we naar toe gaan, ik word er zo zachtjes aan een beetje gek van. Patrick en Marike staan op om uit te zwaaien, maar dat wekt toch wel enige argwaan. Ze blijken ons weg te gaan brengen, we gaan naar Schiphol. Daar aangekomen blijken ik en Marike de auto in de parkeergarage te mogen (moeten) gaan zetten, zodat Piet en Patrick samen kunnen gaan inchecken. Weer zal het later worden voordat ik weet waar we naar toe gaan. Als Marike en ik terug komen zegt Piet dat we zijn overgeboekt op de vlucht en dat ik zelf mijn paspoort aan de incheckbalie moet tonen. Daar zegt de grondstewardess dat we inderdaad op standby staan, maar dat ik me geen zorgen hoef te maken. Omdat de grondstewardess zich omdraait kan ik nog steeds niet zien waar de reis naar toe gaat. Patrick en Marike nemen afscheid en wij gaan naar de gate. Pas daar hoor ik wat onze bestemming is: NEW YORK CITY. Omdat de vlucht overgeboekt is mogen we World Business Class vliegen. Dat is weer fantastisch, om 9.45 uur zitten we alweer aan de champagne. Voordat het één uur is hebben we alle witte wijn bij het voorgerecht, rode wijn bij het hoofdgerecht en Amaretto bij de koffie op. Op deze vlucht hebben we zelfs een eigen TV-scherm met een keuze aan films en krijgen we een etui met persoonlijke dingen zoals een tandenborstel en een paar sokjes. Dit is dus echt heel erg luxe en dat vinden we verschrikkelijk vervelend.
Op het vliegveld (JFK) moesten we eerst naar de transportdesk voor het regelen van de transfer. Die had Piet al geboekt, maar we moesten zelf even aangeven dat we er waren. Vervolgens zitten we een uur in een busje door NYC om bij ons hotel te komen. We moesten ook nog naar wat andere hotels, maar intussen kregen we een aardig idee wat hier voor een verkeerschaos kan ontstaan, eigenlijk best wel leuk dus.
Het is een mooi hotel, weer veel rood pluche en goudkleurige kroonluchters en zo. Eigenlijk net zoiets als in Cairo, maar dan wel schoner.
We hebben eerst even wat uitgepakt en zijn toen wat gaan lopen. Na de eerste overweldigende wandeling wilden we in het hotel een pilsje doen, tenslotte moet je de goeie tradities van het leven in stand houden. Helaas, we hebben het eerste (en hopelijk enige) hotel op deze aardkloot zonder bar gevonden. Dan maar weer naar buiten voor onze eerste kennismaking met Central Park. Piet heeft weer een geweldige locatie uitgezocht, om de hoek ligt Central Park. Om de andere hoek zijn we na een kwartiertje lopen op Broadway, en er zijn overal metrostations.
Tijdens de wandeling kwamen we langs het VVV kantoor, waar ik dan maar gelijk metrokaarten heb gekocht voor de aankomende week.
In een supermarkt heb ik daarna wat drinken (bier dus) en wat broodjes gekocht die we op de kamer hebben opgegeten.
Na het eten dreigden we om te vallen (lange dag ook door het tijdsverschil) en gingen we dus nog even naar buiten. De eerste keer over Broadway en Times Square gelopen. Het is hier heel erg gezellig, vol met mensen en volop winkels en restaurants.
Op de terugweg hebben we nog wat drinken gekocht in de supermarkt, we hebben nog geen leuke kroeg gevonden.
Door het tijdverschil van 6 uur werd het toch wel een vermoeiende dag, bovendien ligt er een reminder onder de kamerdeur geschoven dat de klok een uur terug moet in verband met de wintertijd. Dat trekken we echt niet meer en liggen dus om half 10 in bed.
Zondag 29 oktober
Vanmorgen werden we om 5.45 uit ons zelf wakker, we lagen er gisteren ook al om half 10 in. Toen we naar beneden gingen om buiten te gaan ontbijten bleken er zoete broodjes en koffie te zijn. Helaas was er geen plaats om het op te eten, dus maar weer naar boven, ontbijt op bed dus.
Als eerste deze dag gingen we met de metro naar Harlem om in de Abyssinian Baptist Church een dienst bij te wonen. We moesten even wachten omdat de gelovigen eerst naar binnen mochten. Er was een speciale plek voor “kijkers” waar we hebben gezeten. De dienst duurde één uur en drie kwartier, maar verveelde geen minuut. De predikant ging flink tekeer, soms leek het wel opruiende taal. Vooral het stuk over gaan stemmen was leuk, het maakte niet uit op wie, maar ga vooral stemmen zei hij. (Hij zei er wel bij dat er onder Clinton in ieder geval met de zwarten gesproken werd, en dat ze dat bij het stemmen moesten onthouden).
Daarna zijn we gewandeld naar de Riverside Church, dwars door Harlem heen. Heel veel oude straten, maar wel vriendelijke mensen die je groeten als je langs loopt. Voordat we bij de kerk kwamen hebben we nog even over de campus van de Columbia University gewandeld. Bij de kerk aangekomen bleek er een dienst aan de gang te zijn en konden we niet naar binnen.
Dan maar lunchen in het Amsterdam Café, daarna zijn we naar de kerk van St. John the Divine gelopen. Een vrij grote kerk met contrasten in het interieur, naast antieke kerkelijke zaken zoals beelden en tapijten ook heel veel moderne kunst die vast ook wel religieus geweest zal zijn, maar dat kon ik er niet aan af zien.
Daarna hebben we de metro naar South Ferry genomen om met de boot naar het Liberty Island met daarop het Vrijheidsbeeld te gaan. Het was verschrikkelijk koud op de boot en op het beeld zelf, maar wel heel erg mooi.
Op de terugweg naar het hotel hebben we nog 2 minuten in de rij voor kaartjes voor een show gestaan, morgen nog maar eens proberen.
In het Spaans restaurant in de straat hebben we heerlijk gegeten met vis en paella. Het was wel redelijk duur (US$75,00).
Maandag 30 oktober
Weer (lekker) vroeg wakker om 5.15 (hier moeten we echt wat aan doen). Gelukkig ligt er elke morgen een New York Times voor de deur. Hierin zien we dat de New York Yankees weer eens de World Series hebben gewonnen (honkbal). Er schijnt een parade en een huldiging te komen, we zien het wel.
Na het bad en ontbijt zijn we om acht uur maar gaan lopen. Omdat het zo’n lekker weer is , de zon schijnt volop al is het fris, gaan we eerst naar de Brooklyn Bridge. We laten ons door de metro naar de andere kant brengen en wandelen heerlijk in het zonnetje over de brug terug naar Mahattan. Het is om 9 uur al ongelofelijk druk met mensen die de helden van de NY Yankees willen onthalen. Op een gegeven moment lopen we tussen de fans in een fuik en mogen (en kunnen) er niet meer uit. gelukkig was er een politieagent die geloofde dat we niet naar een andere plaats wilden gaan om te kijken. Hij zorgde er voor dat we toch door onder politie-escorte de hekken naar “buiten” mochten om onze stadsbezichtiging voort te zetten.
Daarna gingen we naar Pier 17, misschien kunnen we daar leuke souvenirs kopen. Helaas valt dat een beetje tegen, we hebben er wel koffie gedronken. Zoals hier overal het geval is zijn de bekers weer idioot groot.
Daarna zijn we door Chinatown gewandeld en hebben een spiesje van een straatkarretje gegeten. Gewandeld langs het gebouw van de United Nations, St. Patricks Church en het Rockefeller Centre. Even bij Macy’s naar binnen om wat te winkelen (het is hier toch allemaal wel erg duur, dus maar niets gekocht). Daarna bekaf naar het hotel om een uurtje te slapen. Lekker brak wakker geworden.
Toch maar weer op pad, we gaan het Empire State Building “beklimmen”. Bij nader inzien was 86 verdiepingen toch wel erg hoog en hebben we de lift genomen. Eigenlijk was dat ook wel beter, we hebben tenslotte niet US$9,00 pp betaald om naar boven te lopen. Het uitzicht was magnifiek, maar het was verschrikkelijk KOUD daarboven. Gelukkig was er ook een souvenirwinkeltje waar ze ook warme chocolademelk verkochten (en vreselijke souvenirs).
Als laatste zijn we die dag nog met de metro naar Washington Square met de triomfboog gegaan, daar hebben we geen foto’s gemaakt, het licht was verkeerd en dat doen we dus nog een keer overdag. Bij de Mac nog een frietje gegeten, we hadden nog niets aan het avondeten gedaan en toen op ons gemak weer naar het hotel terug. Natuurlijk nog in de supermarkt een pilsje gekocht (jammer dat er geen bar in het hotel is, maar wel een stuk goedkoper).
Dinsdag 31 oktober
Uitgeslapen tot wel 7 uur. Natuurlijk weer in de kamer ontbeten met die lekkere zoete broodjes met jam en chocola. Eerst maar in bij een telefooncel de terugvlucht bevestigd voordat we weer standby staan. Daarna zijn we met de metro naar Battery Park gegaan, daar heb ik lekker in het zonnetje de kaarten naar de kennissen geschreven, terwijl Piet wat foto’s van het park en omgeving ging maken.
Het volgende wat we gingen bezichtigen was het World Trade Centre (WTC). Het is echt immens groot. Ook hier moesten we een kaartje kopen, dit keer maar liefst US$13,50 pp. Maar dan konden we ook met een supersnelle lift naar boven. In minder dan een minuut bracht hij ons naar de 117e verdieping waar een uitkijkpost compleet met tentoonstelling, videovoorstelling, souvenirwinkel en restaurant was. De hele verdieping had glazen wanden, dus je kon zo overal over New York kijken. Je kon ook nog verder met een roltrap om buiten op het dak te kijken, natuurlijk deden we dat. Het was een stuk beter als op het Empire State Building, het zonnetje scheen en het waaide wel, maar was niet zo koud.
Na de bezichtiging van het bovenste deel van New York zijn we naar Wall Street gelopen om daar eens te kijken. Eigenlijk is het een kleine straat, maar het is er wel erg druk. Je ziet ook hier (net als bij het WTC) dat mensen die een sigaretje willen roken buiten staan. In Amerika zijn ze nog gekker als bij ons als het gaat om het verbieden van roken in openbare gebouwen. Daar hebben ze vaak niet eens een rookruimte voor het personeel. Ook zijn we in Wall Street in de Memorial Hall geweest. Daar was niet zo veel aan, maar ze hadden er wel een toilet.
Daarna zijn we naar de Trinity Church gelopen omdat we toch ook onze portie oude cultuur moeten hebben (voor zover dat mogelijk is in Amerika).
Tijd voor winkelen: op naar Bloomingdale’s, het meest beroemde warenhuis in Amerika. Het is een beetje zoals Harrods in Londen en natuurlijk ook weer veel te duur. In een tentje op Broadway hebben we wat gegeten en toen zijn we naar het hotel gegaan. Even uitrusten en toen gingen we naar iets waar Piet bij het boeken al rekening mee had gehouden: de Halloween Parade. Onbeschrijfelijk leuk, kijk maar naar de foto’s in het album (en dan zit de helft er nog niet eens in omdat ze te snel, en dus te veraf, genomen of te donker waren).
Het is alleen, net als bij de Carnavalsoptocht, slecht voor voeten en rug.
Op ons gemakje zijn we daarna weer terug naar de kamer gegaan, het was weer een vermoeiende maar zeer leuke dag.
Woensdag 1 november
Het komt allemaal goed: we hebben allebei tot half 8 geslapen. Lekker rustig gegeten, gebadderd en de krant gelezen (hij ligt nog steeds elke dag voor de deur). Om 9.30 gingen we op pad.
Eerst met de metro naar de City Hall, er hangt nog een beetje van de versiering van de huldiging van de New York Yankees. Het is fantastisch weer, we lopen zo in het zonnetje in een trui buiten. Onderweg komen we langs een van de oudste wolkenkrabbers van New York: het Woodworth Building. Ik had ergens gelezen dat het aan de binnenkant erg mooi moest zijn en dus gingen we binnen kijken, het is dus ook inderdaad heel erg mooi, met koperen ornamenten en overal versieringen in de plafonds en aan de wanden.
Na wat foto’s en genieten van het zonnetje zijn we terug naar Wall Street gegaan, we hadden gisteren gezien dat ze rondleidingen gaven en gingen terug om te zien of dat vandaag ook was. En gelukkig was dat ook zo, dus hebben we een kijkje kunnen nemen op de meest hectische beursvloer van de wereld. Het is inderdaad een gekkenhuis, maar wel leuk om een keer te zien.
Daarna hebben we de metro genomen (wat een gemak zo’n metrocard) naar Washington Square waar Piet een foto van de triomfboog wilde maken. Intussen dat hij dat probeerde tegen de zon in (het moet kunnen met zijn fototoestel) zat ik lekker op een bankje van datzelfde zonnetje te genieten, ik heb echt vakantie en het is hier werkelijk fantastisch.
De hele verdere middag hebben we lekker gewandeld door SOHO en Little Italy. We hebben een broodje gegeten in een shabby tentje en zijn toen terug gewandeld voor kaartjes bij TKTS voor een “Show on Braodway” voor vanavond. Het is Chicago geworden, doordat de prijzen gehalveerd zijn bij TKTS is het ook nog betaalbaar (US$90 voor twee kaartjes). Natuurlijk trok Piet weer een flap uit zijn binnenzak, waar ie het vandaan haalt weet ik niet, maar het lijkt wel of er geen einde aan komt.
Terug onderweg naar het hotel om te eten en voor de avond op te tutten zijn we lekker over Broadway gewandeld en hebben we in een winkeltje nog oorbellen en een vakantieketting gekocht. Tijdens die wandeling kwamen we ook lang het Flatiron Building, dat is een van de meest vreemde wolkenkrabbers, hij is echt in een punt gebouwd.
Met de metro zijn we terug gegaan naar het hotel, onderweg namen we pizza en bier mee, we hadden geen tijd om uitgebreid voor het theater te gaan eten.
Nadat we getut hadden zijn we lekker op ons gemak naar het theater gegaan en hebben genoten van de musical.
Donderdag 2 november
Vandaag volgen we een door het Belgische boekje beschreven route door Brooklyn. In het begin was het wel leuk met verschillende soorten mooie huizen en zo, maar verder was er niet veel te zien. Je loopt hier zeker niet tussen de wolkenkrabbers, dat is kennelijk alleen aan Manhattan voorbehouden. Het was in ieder geval wel schitterend weer en we hebben dus best lekker ontspannen gewandeld.
Tussen de middag hebben we in een grote winkelstraat in een supermarkt gegeten: warm en koud buffet en bier in een bruine zak (we lijken echt wel zwervers). Piet drinkt het ook zo, ik doe het tenminste nog in een beker. Het tafeltje stond in de etalage achter een hoop planten, het was allemaal wel heel apart. Het eten was goed en in ieder geval niet zo duur als in een restaurant. Gelukkig zijn we niet de enigen, het is nog net niet vechten om een tafeltje, maar op het moment dat je weggaat, staat er iemand te wachten om jouw plaats te kunnen innemen.
’s-Middags hebben we een wandeling door Central Park gemaakt, lekker rustig. Verbazingwekkend hoe ze zo’n groot park midden in de stad hebben kunnen aanleggen. Het is zo groot dat er twee tweebaans wegen doorheen lopen. In het park gekeken naar de gedenksteen voor John Lenon en ook het kasteeltje bezocht waarin een tentoonstelling is over de dieren in het park. Verder alleen maar gekeken naar sportieve mensen die aan het fietsen, joggen of skaten waren.
’s-Avonds hebben we bij de Turk in een zijstraat van Broadway gegeten. Piet weer in de stress over de wijnkaart. We kregen witte wijn, die rosé bleek te zijn. Erg zoet, maar ik vond hem wel lekker. Verder kwam er voor elk drinken en/of gerecht een andere ober (zo leek het tenminste) en maakten we ook nog een praatje met een van die jongens. Uiteindelijk was het nog goedkoper als bij de Spanjaard en minstens even lekker.
Vrijdag 3 november
Helaas al weer de laatste dag in dit geweldig “durp”. Lekker uitgeslapen, in bad en daarna de koffers gepakt. Om half elf gingen we lopen. Eerst naar Citigroud Centre, een groot winkelcentrum, viel een beetje tegen. Daarna gewandeld naar de United Nations. Daar hebben we een rondleiding gehad, heel erg leuk om te zien. Ook de grote zaal die je steeds op televisie ziet hebben we bezocht, maar daar waren ze aan het vergaderen, en mochten we dus weer eens geen foto’s maken. De gids vertelde wel een hoop over de dingen die de UN doen en hoever ze al zijn met een aantal projecten. Na een bakkie bij Annan zijn we weer verder gegaan naar Central Park voor een foto van Central Park Plaza net buiten het park. In het Plaza Park Hotel waren Israëliërs aan het onderhandelen (hoorden we later).
Met de metro gingen we weer naar Battery Park. Door een seinstoring duurde het allemaal wel wat langer dan gepland en we intussen gewend waren, maar de NS heeft ook wel eens een storing en die roepen niet zo vaak of en zo ja wat er dan mis is.
Bij Battery Park aangekomen hebben we het Indianenmuseum bezocht. Erg leuke dingen, maar een beetje veel te duur om er een souveniertje van mee terug te brengen (uiteindelijk hebben we helemaal geen souvenir behalve foto’s en herinneringen).
In een tentje nog een bakje koffie gedaan en terug naar het hotel, met als tussenstop een late middagwandeling in Central Park. Het blijft altijd een beetje moeilijk om te stoppen als het leuk is. Onderweg naar het hotel ook nog gegeten in de supermarkt in de straat (ook weer warm en koud buffet). Om 10 voor 7 waren we in het hotel terug, om half 8 zouden we gehaald worden.
En daar ging het dus mis. Om 8 uur was er nog niemand en we moesten om 9 uur op het vliegveld zijn. Gezien de verkeersdrukte was volgens ons een uur wel nodig. Net toen ik wilde gaan bellen kwam er een chauffeur van de maatschappij, alleen die kwam voor mensen van een ander vliegveld en weigerde ons mee te nemen. Toen hij belde bleek dat de chauffeur die ons mee had moeten nemen al om half 7 was geweest en de verkeerde mensen had meegenomen. Toen hij me dat verteld had ging hij doodleuk weg met de mededeling dat ik maar contact moest opnemen met de maatschappij. Ik belde met het kantoor van de busmaatschappij en die zeiden me toe dat er om kwart over 8 iemand zou zijn. Toen er om half 9 nog niemand was hebben we een taxi genomen, die ons heel netjes op tijd bij JFK afleverde. Maar goed dat Piet nog contant geld had, anders hadden we nog moeten gaan pinnen.
Een hectisch einde van een heerlijke week.
(Uiteindelijk hebben we het geld van de transfer nog van OAD teruggekregen)
Piet en Marian de Vaan
www.globetrekker.nl
