Reisverhaal over Praag
Geschreven door piet de vaan
Donderdag 27 november
Om kwart voor vier opgestaan, het lijkt wel vakantie.
Na een ietwat slaperig afscheid (toch leuk dat Patrick is opgestaan) vertrekken we rond half vijf vol goede moed naar Venlo. Het wordt onze eerste vakantie met eigen auto sinds lange tijd en met z’n tweetjes, ik ben benieuwd.
Onderweg besluit Piet dat het toch maar de route via Nijmegen wordt. Het eerste stuk rijdt Piet en ik navigeer. Prompt nemen we dus in Duitsland een verkeerde afslag, kennelijk is kaartlezen niet mijn sterkste punt.
Nadat we allebei een stuk hadden gereden (met een tussenstop om te pinnen) hebben we in een wegrestaurant op ± 500 kilometer koffie gedronken. Als echte Hollanders aten we een broodje in de auto voordat we weer verder gingen. Voor de Tsjechische grens hebben we weer gewisseld. Piet had eerst even Chemnitz (???) doorkruist. Op onze kaart, die wel heel oud was konden we heel Chemnitz niet vinden. Toch was het een behoorlijke stad. Nou het zal wel, toch maar door.
Vlak nadat we hadden gewisseld werden we omgeleid omdat er een ongeluk was gebeurd. De politieagent was wel erg simpel: hier kunnen jullie niet door. Toch was hij erg vriende¬lijk, hij wist ons alleen niet de juiste richting op te sturen. Toen ik zei dat we naar Praag moesten hoorde een andere automobilist dat en gebaarde ons achter hem aan te rijden. Veel te hard reden we achter die man door het dorp totdat we zelf onze weg weer konden vin¬den, er zijn dus ook behulpzame Duitsers.
Aan de Tsjechische grens aangekomen was het wel even schrikken: vignet kopen voor
24 Dm, geen cheques kunnen wisselen en ijs op de bomen. Mijn God, wat is het hier koud. Bij een volgende wisselkantoor konden we wel onze cheques wisselen zeiden ze, FOUT dus. Toch maar 50 DM gewisseld.
Na een tijdje rijden over wat ze hier de snelweg noemen en nog wat crossen door Praag toch nog snel het hotel gevonden. Het lijkt aan de buitenkant niet veel, maar aan de bin¬nenkant valt het mee. Een mooie hal en restaurant, een nette kamer en alles werkt. Na een eerste korte wandeling een pilsje gedaan in het hotel. Tijdens de wandeling tot de conclusie gekomen dat we het weer niet verkeerd hebben gedaan, we liggen op loopafstand van het historisch centrum van de stad. Daarna gedoucht en maar eens wat warm gaan eten. Het kost hier niet zo heel veel. Een pilsje van een halve liter kost 30 kronen ( 1,80). Ook nog wat geld gewisseld en een telefoonkaart gekocht, er zijn geen munttelefoons te vinden om te kunnen scopen.
Patrick was natuurlijk weer in gesprek dus hebben we Oma maar gebeld en gevraagd of die Patrick en Saskia wilde doorgeven dat we goed zijn aangekomen.
Bekaf in bed gevallen, op zich viel de reis wel mee, maar het is toch vermoeiend.
Vrijdag 28 november
Na een nacht van de wereld af te zijn geweest werden we zonder wekker wakker en zijn we om half tien gaan eten. Lekker een ontbijtbuffet met broodjes, veel soorten beleg en donuts.
Tanden poetsen en op weg. ‘s-Morgens zijn we naar het VVV-kantoor geweest, hebben we kaartjes voor Laterna Magica gekocht en zijn we naar het Nationaal Museum geweest. Een echt fantastisch gebouw met grote collecties dieren, mineralen en andere belangrijke dingen. Het gebouw lijkt heel erg veel op het natuurhistorisch museum in Londen. Daar hebben we nog een kopje soep genomen en zijn toen weer verder gegaan op onze tocht door Praag. Tijdens die tocht hebben we in vogelvlucht heel veel van Praag gezien. We kwamen ook langs het Municipal House (het vroegere stadhuis), prachtig versierd met allerlei beelden en gouden ornamenten. Er werd op zaterdag een klassiek concert gegeven, maar we hadden al kaartjes voor Laterna Magica. We zijn onderweg ook nog naar het nieuwe stadhuis geweest en langs een berg andere mooie gebouwen.
Lekker moe zijn we naar het hotel gegaan en hebben van een welverdiend pilsje genoten.
Daarna zijn we gaan wandelen en heeft Piet een foto van de burcht in het donker genomen. We zaten uiteindelijk om negen uur aan tafel in een gezellig restaurant met weer alleen maar Tsjechen. Voor 510 kronen heerlijk gegeten. Ham met champignons als voorgerecht, Piet nam soep. Ik had een vleespotje met patat en Piet een pepersteak (een bord vol met peperbolletjes).
Zaterdag 29 november
Vandaag eerst maar eens uit op kaartjes voor Assepoester, een balletvoorstelling in het Nationaal theater. Toen we bij het kaartverkoopkantoor kwamen stond er al een lange rij buiten te wachten, terwijl het kantoor nog niet eens open was. Toen ik een uur buiten in de rij had gewacht, Piet ging intussen wat foto’s maken (wachten is niet zijn sterkste kant), zag ik dat er op het raam een blaadje was aangeplakt met een melding over de matineevoorstelling. Ik dacht dat de matineevoorstelling niet door zou gaan en dat de kaartjes voor de avondvoorstelling wel uitverkocht zouden zijn als ik aan de beurt was. Ik bleef toch maar staan, ik zou het wel aan de kassa horen. Aan de kassa gekomen hoorde ik dat de matineevoorstelling was uitverkocht en dat er gelukkig nog kaartjes waren voor de avondvoorstel¬ling. Ik nam zonder de prijs te vragen kaartjes voor de eerste rang. Na uur te hebben gewacht wilde ik zeker weten dat de plaatsen in het theater zelf goed waren. Ze kostten wel 300 Kc per stuk, dat is omgerekend ƒ 18,00.
Daarna zijn we naar de afgesproken plaats gelopen. Piet kwam me al tegemoet. Omdat we beiden een zere rug hadden gekregen van het wachten en slenteren zijn we eerst maar koffie gaan doen. Toen we waren bijgekomen zijn we gaan wandelen en hebben de grote klok op het plein gezien. Weer wachten tot hij ging slaan, dat duurde gelukkig niet zo lang en bovendien is er op het plein genoeg te zien, zeker in deze tijd van het jaar met de kerst¬boom, het podium met de zangkoren en al die mensen (toeristen en “gewone” Tsjechen.
Na de klok bezochten we de St. Nicolaaskerk. Die is helemaal in barokstijl uitgevoerd, wat betekent veel goud en heel veel mollige engeltjes. Verder hebben we lekker wat gelopen en de dingen die we tegen kwamen bekeken. Met de metro naar de Joodse begraafplaats. Onze mazzel weer: het dichtstbijzijnde metrostation was gesloten en we moesten dus toch weer een eindje lopen. De metro kostte 10 Kc per persoon. Piet heeft op de heenweg verkeerd (eigenlijk niet dus) gestempeld en heeft dus zwart meegereden en ik op de terugweg.
De begraafplaats was overigens gesloten, stom van ons het is tenslotte Sabbat.
We zijn vroeg naar he hotel gegaan omdat we vroeg moesten eten. Om acht uur begint Laterna Magica. We hebben heerlijk en rustig gegeten en zijn daarna op weg gegaan naar de vissenkom. De voostelling is echt heel apart. Op de achtergrond worden beelden ge¬toond, terwijl op de voorgrond wordt gedanst. De beelden liepen ongeveer één seconde voor op de dansers zelf, terwijl dezelfde dansen werden uitgevoerd. Dat is heel vreemd omdat je wel verwacht dat de beelden op de achtergrond later worden getoond, maar zeker niet eerder.
Na de voorstelling hebben we in het hotel nog een pilsje gedaan en zijn toen, moe maar voldaan, naar bed gegaan.
Zondag 29 november
Na weer eens een uitgebreid ontbijt zijn we op ons gemak naar de burcht gewandeld. Daar is ontzettend veel te zien. Om twaalf uur gaat de basiliek pas open (het is nu kwart over tien), dus doen we eerst de rest. In de St. Joriskerk kopen we een kaartje. Na heel veel moeite kwamen we er achter dat dat kaartje 100 Kc per persoon kostte, maar dat het geldig was voor alle gebouwen in de burcht. We hebben echt alles op ons gemak bekeken. De basiliek en de St. Joriskerk zijn echt fantastisch mooi. Natuurlijk hebben we ook weer koffie met apfelstrudel gedaan, dat wordt zo ongeveer een gewoonte. Hier was het wel weer wat duurder, maar daarvoor was hij dan ook warm zoals het hoort.
Toen we uit de burcht kwamen regende het behoorlijk. We hadden maar één paraplu dus gingen we eerst maar wat eten, in de hoop dat de regen wat minder zou worden. Omdat we laat zouden eten in verband met de voorstelling van vanavond nam ik lekker een bord goulash. helaas kwam het nog steeds met bakken uit de hemel. We gingen toch maar naar het Joodse kerkhof, kijken of we nu meer geluk hebben. Daar aangekomen bleek dat ze
450 Kc per persoon entree vroegen voor het museum en de begraafplaats. Dat ging ons toch net iets te ver, dat zou komen op ongeveer ƒ 30,00 per persoon. Als je kijkt wat de prijzen hier over het algemeen zijn is die prijs buiten alle proporties.
In de nog steeds naar beneden komende regen zijn we weer op zoek gegaan naar de Maria-in-de-sneeuw kerk. Daar aangekomen was er een mis bezig en konden we er dus weer niet in. Dan maar terug naar het hotel want om zeven uur begint onze balletvoorstelling in het Nationaal theater. We hadden besloten om ná de voorstelling te gaan eten.
Het theater was prachtig en de voorstelling een sprookje (wat Assepoester tenslotte ook is).
Mooie kostuums, fantastisch hoe die mannen en vrouwen kunnen dansen.
Ook de sfeer en de mensen in een dergelijk theater zijn heel anders dan bijvoorbeeld in Laterna Magica. Hetzelfde verschil zie je bij ons tussen een theatervoorstelling in Carré en een film in het Eurocinema.
Vrouwen in echte uitgaanskleding, mannen is pak en zelfs kinderen helemaal op zijn
‘s-zondags, compleet met handtasjes en lakschoentjes.
Na de voorstelling gingen we eten bij een restaurant dat werd aanbevolen in de Marco Polo-gids. Over een anticlimax gesproken. Houten banken, vuile tafelkleden en asbakken en chagrijnige bediening.
Het eten was goed, maar veel te duur. Jammer, maar ondanks dat toch weer een fijne dag gehad.
Maandag 30 november
Voor vandaag hadden we Terezin op het programma staan. Het is een voormalig concentra¬tiekamp van de nazi’s. Hierin kwamen alle Tsjechen terecht die door de Duitsers als niet goed genoeg werden bestempeld en dus óf voor ze moesten werken in de kampen óf ter dood werden veroordeeld. Terezin was een doorgangskamp, wat betekende dat er erg veel mensen tegelijkertijd in waren “gehuisvest”. Als je dus ook de barakken ziet en de hoeveel¬heid mensen die daarin leefden knijp je je tenen bij elkaar. Het is een wonder dat er nog zo veel overlevenden waren. Het is allemaal diep bedroevend en dus ook maar goed dat dergelijke monumenten nog blijven bestaan, al is het maar om niemand te laten vergeten wat er allemaal is gebeurt. Ook voor de jeugd is het goed om te zien, zeker in een tijd waarin het neonazisme en de rassenhaat weer de kop opsteken. Hopelijk voorkomen dergelijke monumenten een herhaling van alles wat er toen is gebeurd.
Terug in Praag zijn we nog éénmaal door de stad gelopen en hebben de toren van de klok beklommen. ‘s-Avonds hebben we nogmaals lekker gegeten en foto’s van de mooiste gebouwen in het donker gemaakt. Jammer dat het regende, maar daar zijn we de laatste dagen wel aan gewend geraakt. Ondanks de regen is het een prachtige stad.
Vanavond op tijd naar bed, morgen vertrekken we wee naar huis.
Dinsdag 1 december
De hotelrekening betaald en we vertrekken nu echt uit Praag. Boven op de heuvel waar we langs moesten om de stad te verlaten lag er volop sneeuw, ik krijg het idee dat we net voor de sneeuwval weg zijn.
De reis verliep voorspoedig totdat we in Chemnitz aankwamen, daar was een omleiding. Wat een ellende, bijna een uur hebben we rondgedoold en kwamen steeds weer in een omleiding terecht. Toen de eerste beste afslag naar de snelweg maar genomen. Gelukkig was dat juist degene die we moesten hebben. We waren weer op de goede weg. Er zat alleen één nadeel aan die snelweg, er waren geen pompstations te bekennen en we zaten toch wel erg zonder benzine. Dan maar van de snelweg af en in een dorpje tanken, jammer dan, geen pomp, alleen op een verkeersknooppunt van de snelweg 9 kilometer verderop. Gelukkig maakte iemand nog de opmerking dat we een bepaalde plaatsnaam moesten volgen anders hadden we ook dat pompstation gemist en waren we echt in de problemen gekomen. Het was namelijk een snelweg zonder vluchtstrook en zie daar maar eens veilig aan een wegenwacht te komen. Na getankt en gelijk maar gegeten te hebben vervolgden wij onze reis die, behalve een enkele sneeuwstorm, voorspoedig verliep. We waren om ± half elf thuis. Al met al viel onze eerste autovakantie niet tegen.
Overigens komen we er thuis achter dat het door ons zo leuk gevonden (ja, ja) Chemnitz op de kaart als Karlmarkstadt stond aangeduid. Misschien is onze kaart niet helemaal meer up-to-date.
Piet en Marian de Vaan
www.globetrekker.nl
