Men beweert wel eens dat de Franse cuisine haar mosterd bij de Toscanen heeft gehaald. En dat is goed mogelijk. In Toscane zegeviert de eenvoud: pure sterke smaken en enkel de meest verse ingrediënten belanden in de kookpot van de kokkerellende Toscaan. Omdat je in een typische vakantieweek onmogelijk van alle uiteenlopende Toscaanse gerechten kan proeven, heeft Take-a-Trip voor jou de meest delicieuze schotels opgesomd.
Men beweert wel eens dat de Franse cuisine, die haar oorsprong kende in het hof van Henry II, haar mosterd bij de Toscanen heeft gehaald. En dat is goed mogelijk. In Toscane zegeviert de eenvoud: pure sterke smaken en enkel de meest verse ingrediënten belanden in de kookpot van de kokkerellende Toscaan. Omdat je in een typische vakantieweek onmogelijk van alle uiteenlopende Toscaanse gerechten kan proeven, heeft Take-a-Trip voor jou de meest delicieuze schotels opgesomd.
Cacciucco en ribollita
Wie van de Franse bouillabaisse houdt, moet zeker eens passeren in Livorno. Cacciucco is een vissoep op basis van tomaat en bevat diverse zeedieren zoals schelpdieren, rivierkreeft, octopus, inktvis of hondshaai. Afkruiden gebeurt doorgaans met een gulle hand knoflook en chilipeper. Dit is dus intens gekruid, in tegenstelling tot het typische Toscaanse gerecht.
Niet zo’n fan van vissoep? Probeer dan eens de ribollita, een hartige soep op basis van brood en groenten. De ingrediënten kunnen variëren, maar ribollita bevat altijd restjes brood, witte bonen en goedkope groenten zoals wortels, kool en ui.
Pappardelle alla lepre
De Italiaanse keuken wordt wereldwijd geroemd om haar excellente pastagerechten. Specifiek in Toscane is het pastaparadepaardje zonder twijfel ‘pappardelle alla lepre’. Dit zijn zeer brede eiernoedels met haas of konijnenvlees in een sterk smakende saus van tomaat, wortel en ui.
Risotto 'ai funghi' of 'ai asparagi'
Naast pasta is ook risotto een typisch Italiaans gerecht. In Toscane wordt dit rijstgerecht vooral gecombineerd met wilde asperges (ai asparagi) of heerlijke paddenstoelen (ai funghi). De Toscaanse grond biedt immers een ruime verzameling eetbare paddenstoelen aan, die dan ook rijkelijk in de lokale cuisine terechtkomen.
Chianina, Toscaans vlees
Terwijl het noorden van Italië zich beroemt om de wereldvermaarde prosciutto, of parmaham, staat Toscane vleesgewijs vooral bekend om chianina. De chianina is een van de oudste én grootste runderrassen, dat specifiek om zijn vlees gekweekt wordt. Toscanen zweren bij dit runderras omwille van haar volle smaak en lage cholesterolgehalte. Als je in Firenze een ‘bistecca alla Fiorentina’ bestelt, mag je er trouwens zeker van zijn dat je biefstuk uitsluitend van het chianinavlees gemaakt werd.
Zenit voor de zoetebek
Een bekend Toscaans dessert is pecorinokaas, dat vaak met peren en een goed glas wijn wordt gecombineerd. Toch eerder een zoetekauw? Probeer dan eens de ringvormige ciambellecake of cavallucci, een rijk kerstgebak van anijs, amandelen en gekonfijt fruit. Of waag je aan zuccotto, een halfbevroren dessert van cognac, cake en ijs. Ook necci (soort flensjes), ricciarelli- of cantuccinikoekjes zijn het proberen zeker waard.
Exit wijnfiasco
Terwijl Toscane vroeger vooral bekend stond om haar Chiantiwijn in mandfles (= fiasco), wordt deze wijn nu als te eenvoudig gezien en verloor ze vorige eeuw al aanzien. Tegenwoordig is de sangiovesedruif, of een van haar afgeleiden, de meest gebruikte basis voor Toscaanse kwaliteitswijn. Rode wijnliefhebbers kunnen hun hart ophalen bij de gerenommeerde Brunello di Montecalcino of de Vino Nobile de Montepulciano. Zoete witte wijnfanaten kunnen bij de meeste wijnbouwers terecht. Deze produceren vaak een “vino santo”, een amberkleurige dessertwijn die vaak wordt geserveerd met cantuccini.
