Tijdens je vakantie in Roussillon hoef je ook niet onder te doen voor Eddy Merckx of Fabian Cancellara. Een Klein Duimpje kun je de zuidelijke regio Roussillon zeker niet noemen. Haar speeltoneel is de Mediterrane Zee. Links doorbreken de valleien van de Rhone de diepzeeblauwe lucht. Aan de rechterzijde bakent de Provence, de droom van elke zonliefhebber, de grens af. Het noorden wordt gedomineerd door een wisselwerking tussen gebergten en plateaus. De natte droom voor elke wielrenner, met andere woorden. Van koersen in de brandende zon langs de Mediterrane Zee tot slingerende heuvels met een dos van klimplanten en steden op de heuveltoppen tot de beklimming van de wonderschone Pyreneeën en Cévennebergen.
Tijdens je vakantie in Roussillon hoef je ook niet onder te doen voor Eddy Merckx of Fabian Cancellara. Een Klein Duimpje kun je de zuidelijke regio Roussillon zeker niet noemen. Haar speeltoneel is de Mediterrane Zee. Links doorbreken de valleien van de Rhone de diepzeeblauwe lucht. Aan de rechterzijde bakent de Provence, de droom van elke zonliefhebber, de grens af. Het noorden wordt gedomineerd door een wisselwerking tussen gebergten en plateaus. De natte droom voor elke wielrenner, met andere woorden. Van koersen in de brandende zon langs de Mediterrane Zee tot slingerende heuvels met een dos van klimplanten en steden op de heuveltoppen tot de beklimming van de wonderschone Pyreneeën en Cévennebergen.
Maar Roussillon heeft nog wel wat meer in haar mars. Wat dacht je van een sprong terug in de tijd? Er hoeven hier geen gestoorde wetenschappers met allerhande levensgevaarlijke machines aan te pas te komen. Twee wielen zijn voldoende. En liefst ook een zadel, een stuur en alles wat bij een fiets hoort. Cross over de bruggen en wegen die aangelegd zijn door onze Latijnsprekende voorouders. Pont du Gard, Maison Carrée, Via Domitia… Het bloed, zweet en tranen van de togadragende wereldveroveraars wachten vol smacht op je.
In het westelijke gedeelte van Roussillon vertoeft een uitdaging voor wielrenners in een andere bladzijde van de grote encyclopedie der historie. Het land van de Katharen. Fietsroutes nemen je mee langs de ruïnes van een ‘ketterse’ geloofsleer waarvan de katholieke kerk zevenhonderd jaar geleden geen spaan van heel heeft gelaten. Afgezien van kasteelruïnes die dingen om een hoofdrol in de film van de volgende Alfred Hitchcock en verroeste en verwoeste dorpjes waarbij het woord dramatisch een understatement is.
Je bent geen wielrenner als je niet volmondig ja zegt tegen de stelling ‘hoe zwaarder de hellingen, des te groter de beloningen’. Dat de Pyreneeën het sterftecijfer van mensen geboren zonder een greintje conditie in hun kleinste teen kunnen opkrikken, willen we maar liever niet ondervinden. Maar voor de mensen voor wie een zadel beter aanvoelt dan een wegzaksofa in een luie zondagnamiddag zijn de uitzichten vanaf de hooggelegen Katharenforten een geschenk van de God der tweewielers.
