Wat het Griekse eiland Kreta zo’n boeiende vakantiebestemming maakt, is onder meer haar rijke geschiedenis en de sporen die deze heeft nagelaten op het eiland. Hieronder vind je een kort historisch overzicht van de evolutie die het eiland heeft doorgemaakt en de resten – onder meer historische gebouwen of andere toeristische trekpleisters - die daarop wijzen. Zo weet je ook ineens wat de must sees van het eiland zijn!
Wat het Griekse eiland Kreta zo’n boeiende vakantiebestemming maakt, is onder meer haar rijke geschiedenis en de sporen die deze heeft nagelaten op het eiland. Hieronder vind je een kort historisch overzicht van de evolutie die het eiland heeft doorgemaakt en de resten – onder meer historische gebouwen of andere toeristische trekpleisters - die daarop wijzen. Zo weet je ook ineens wat de must sees van het eiland zijn!
Prehistorie
De beschaving op Kreta dateert reeds van de prehistorische tijd, zo’n 9000 jaar geleden. De eerste inwoners kwamen vermoedelijk vanuit het oosten naar Kreta, omdat het klimaat er warm en de grond er vruchtbaar was. Ze vestigden zich vooral aan de kust, op de laagvlakten, en leefden van de veeteelt. Later trokken ze naar hogere plekken op het eiland.
De Minoïsche beschaving
Vanaf 2600 v.C was er sprake van een hoge beschaving op Kreta, de “Minoïsche beschaving” – genoemd naar koning Minos. Dat was de eerste grote beschaving van het Egeïsche gebied. Hieronder vallen de eilanden die in de Middellandse Zee tussen Griekenland en Turkije liggen, waaronder dus Kreta. De Minoïsche tijd met haar drie periodes duurde uiteindelijk tot 1450 v.C. Rond 1650 voor Christus kende de beschaving de grootste bloeitijd. Steden als Knossos, Festos, Malia en Zakros werden gebouwd en bezaten de prachtigste paleizen, versierd met indrukwekkende fresco’s. De handel met steden in Griekenland, het Middellandse-Zeegebied, Egypte en Syrië - samen met de olie, het graan en de wijn die de vruchtbare grond opleverde - zorgden voor deze periode van welvaart.
De enorme vulkaanuitbarsting op Santorini – samen met aardbevingen en brand – bracht de bloeiende Minoïsche samenleving in verval. Paleizen en steden waren verwoest. Ook economisch gezien ging het steeds minder goed, wat voor chaos zorgde. De Minoïsche samenleving was haar vertrouwen kwijtgeraakt en de hiërarchische structuur verdween. Het paleis van Knossos werd wel heropgebouwd, maar er kwam definitief een einde aan de Minoïsche beschaving. Toch zijn er nog steeds interessante opgravingen uit de Minoïsche tijd terug te vinden op Kreta, onder meer in het archeologisch museum in Heraklion waar belangrijke vondsten uit Knossos, Malia en Festos worden tentoongesteld.
Myceners
Na de Minoërs kwamen de Myceners aan de macht. Dorpen uit de Minoïsche beschaving liepen leeg, maar in de plaats ontstonden er nieuwe zoals Gortys, Lappa en Fallana. Wat de kunst uit deze periode betreft, worden de Minoïsche stijlen gehandhaafd. Aan het einde van de Myceense periode – rond 1200 v.C – is Kreta het dichtbevolktste eiland en heeft het een sterke zeemacht. Daarna kwamen de Doriërs, een groep van Grieks sprekende stammen, naar het eiland. Deze periode wordt de “donkere periode” in de geschiedenis van Kreta genoemd, omdat de steden vaak oorlog voeren tegen elkaar, meestal omdat er te weinig voedsel was. Deze onderlinge ruzies op het eiland duren nog tot 67 v.C. Uiteindelijk maakt de Romeinse legeraanvoerder Quinto Cecílio Metelli er een einde aan. Het is trouwens de eerste keer dat een vreemde macht Kreta bezet in tegenstelling tot de volkeren die daarvoor aan de macht waren in Kreta. Onder de Romeinen werd het Christendom ingevoerd als religie.
Mengelmoes van heerschappijen
Daarna kwamen er nog verschillende andere volkeren naar Kreta waaronder – in chronologische volgorde: de Arabiëren, de Genuezen, de Venetiërs en de Turken. Tijdens de Turkse heerschappij – rond de 18e eeuw - werden de inwoners van Kreta met geweld verplicht om zich te bekeren tot de Islam. Velen ontvluchtten het eiland. Na hevige opstanden, die vaak op bloederige wijze werden onderdrukt, kreeg Kreta uiteindelijk autonomie en vrijheid in 1898. Op 1 december 1913 werd Kreta, op vraag van de inwoners, uiteindelijk een deel van Griekenland. Daarna volgden er nog een periode van oorlogen met onder meer de Balkanoorlog en de Strijd om Kreta in 1941. Nu lijkt de rust eindelijk weergekeerd op Kreta.
Deze volkeren die doorheen de geschiedenis de macht hadden op Kreta bleven het eiland wel altijd trouw. Dat is ook de reden waarom er nog zoveel overblijfselen zijn van de verschillende heerschappijen. Must sees zijn het historisch museum, de Venetiaanse bouwwerken zoals de stadswallen, de Grieks-orthodoxe kerken en het graf van Kazantakis – een Kretenzer schrijver - in Heraklion. In Knossos zijn dan weer resten terug te vinden van de Minoïsche beschaving. Heb je nog veel tijd? Bezoek dan zeker ook nog Tylissos, Vathipatro, Gortis, Festos, Malia, Agios Nikolaos en Krista. Hier vind je onder meer opgravingen van indrukwekkende paleizen en huizen die dateren van voor Christus. Je zal er betoverd geraken!
