Het eiland kent een zeer gevarieerde natuurlijke omgeving, bergen worden afgewisseld met dalen en grote kuststroken. Je hoeft niet ver het binnenland in te trekken om kennis te maken met het heuvelachtige landschap van het eiland, de wegen kunnen soms zelfs plots verraderlijk stijl zijn maar het uitzicht des de mooier.
Het eiland kent een zeer gevarieerde natuurlijke omgeving, bergen worden afgewisseld met dalen en grote kuststroken. Je hoeft niet ver het binnenland in te trekken om kennis te maken met het heuvelachtige landschap van het eiland, de wegen kunnen soms zelfs plots verraderlijk stijl zijn maar het uitzicht des te mooier.
Bergen
Sardinië heeft verschillende bergen die de oorzaak zijn van het heuvelachtige landschap zoals het Gennargentugebergte, het Gerreigebergte en het Capoterragebergte. De bergen op Sardinië zijn lager dan die op het eiland Corsica, maar ook hier vind je interessante exemplaren. Aan de oostkust vind je amper begroeiing terug op de bergen, in het binnenland vind je dichte bossen die de bergen bedekken.
De hoogste berg op het eiland is de Punta la Marmora en is 1834 meter hoog. Deze punta is eerder een granietbult en maakt deel uit van het Gennargentugebergte aan de oostkust. Zijn opvolger, Monte Bruncu Spina, is amper 5 meter kleiner. De oude muildier paden of mulaterias doen tegenwoordig dienst als wandelpaden en nemen je mee doorheen het landschap. Het tweede hoogste gebergte op Sardinië is Supramonte en bestaat voornamelijk uit kalksteen.
De Monte Arci is een uitgedoofde vulkaan die reeds in de prehistorie het centrum van de handel in obsidiaan was, zwart vulkanisch glas dat gebruikt werd voor de fabricage van speerpunten. De groene edelsteen jasper kan hier ook gevonden worden. In het noorden vind je de Monte Limbara, met een hoogte van 1360 meter is dit de hoogste berg op dit deel van het eiland.
Wandelgebied
Het berggebied Barbagia is gelegen in centraal Sardinië en de prachtige omgeving nodigt uit tot vele activiteiten en lange wandelingen. Het gebied maakt deel uit van het Gennargentumasief. De naam werd gegeven door Cicero die het gebied barbaars noemde, net zoals de inwoners ervan. Het gebied bestaat uit vele harde en rotsachtige stukken met weinig menselijke activiteit, het is zelfs één van de minst bewoonde gebieden in Europa! De bekendste tocht doorheen het gebied gaat van Is Muralleddas naar Texil en neemt je mee langs verschillende boomsoorten en planten. Het Nationaal park Gennargentu biedt de ideale afwisseling tussen bergen, plateaus, valleien, stranden en heeft een rijke flora en fauna. Giarri di Gesturi is een prachtige hoogvlakte met bossen, weiden en meertjes dat bewoond wordt door een uniek paardenras, de Cavallino della Giara.
Kustlijn
Het eiland heeft een kustlijn van meer dan 1800 kilometer, je vindt er lange uitgerekte stranden maar wie goed zoekt kan ook terecht op één van de typische rotsachtige inhammen met schelp- of kiezelstranden. Ben je op zoek naar lange stranden, dan blijf je beter aan de zuidkust. De noordoostkust en oostkust zijn vrij rotsachtig door de aanwezigheid van bergen.
Schiereiland Sinis
Aan de Golf van Oristano vind je het schiereiland Sinis, een natuurlijke en ongerepte landtong waar toerisme nog geen voet aan wal heeft gezet. Het landschap kent verschillende zoutmeertjes waar je roze flamingo’s kan spotten.
Rivieren en meren
Doorheen het eiland stromen 4 rivieren, de Tirso, Flumendosa, Mannu en Coghinas. Door het warme klimaat, met droge zomers en weinig regenval staan de rivieren vaak droog. In Cagliari vind je het grootste meer van het eiland naast het stuwmeer in Omodeo in de Tirso. Ook de strandmeren van Cagliari en Cabras zijn de moeite waard. Bij de baai van Cagliari vind je een groot netwerk van meren en moerassen zoals bijvoorbeeld het Santa Gilla moeras met de Macchiareddu zoutvlakte.
