Het fenomeen van de spooksteden bestaat al sinds de Oudheid en doelt op steden waar de menselijke populatie erg klein is of zelfs onbestaande. Er zijn verschillende oorzaken voor het ontstaan van spooksteden of zogenaamde ghost cities. Ook in de eenentwintigste eeuw zijn er nog heel wat spooksteden op onze planeet, bijvoorbeeld in het steeds sneller industrialiserende China. Maar wat houdt dat eigenlijk in, Chinese ghost cities?
Het fenomeen van de spooksteden bestaat al sinds de Oudheid en doelt op steden waar de menselijke populatie erg klein is of zelfs onbestaande. Er zijn verschillende oorzaken voor het ontstaan van spooksteden of zogenaamde ghost cities. Na de nucleaire ramp van Tsjernobyl in 1986 ontruimden de autoriteiten bijvoorbeeld een groot gebied in Oekraïne als gevolg van de ernstige radioactieve besmetting. Het nabijgelegen Prypjat zou daardoor een leven gaan leiden als spookstad. Ook in de eenentwintigste eeuw zijn er nog heel wat spooksteden op onze planeet, bijvoorbeeld in het steeds sneller industrialiserende China. Maar wat houdt dat eigenlijk in, Chinese ghost cities?
De Chinese economische groei
Het is zonder meer opvallend hoe China tijdens de afgelopen decennia razendsnel is opgeklommen tot een van ’s werelds belangrijkste economische machtsblokken. De redenen daarvoor zijn ongetwijfeld meervoudig. China beschikt over een ongelooflijk arsenaal aan exportproducten en kan daarnaast beroep doen op een gigantisch aanbod aan werkkrachten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat heel wat mensen China tegenwoordig wat spottend bekijken als één grote fabriek waar men producten produceert die over de wereld verspreid raken.
Toch heeft deze radensnelle Chinese economische groei ook zeker haar negatieve kantjes voor de lokale bevolking. Er heerst in China een grote graad van ongelijkheid, de milieuproblematiek komt de laatste jaren steeds sterker naar voren en specialisten stellen de duurzaamheid van de Chinese economie meer en meer in vraag.
Het ontstaan van Chinese spooksteden
Een ander en minder gekend probleem van de huidige economische groeispurt is dat van de urbanisatie. Naast het feit dat steeds groeiende steden de oorspronkelijk rurale gebieden opslokken en de lokale bevolking dwingen te integreren in het stedelijke systeem, is er ook nog de kwestie van de spooksteden. De Chinese overheid voerde de afgelopen 10 jaar namelijk een politiek waarbij een kolossale stedelijke vernieuwing en expansie zich opdrong, en het bouwen van totaal nieuwe steden maakt daar deel van uit.
In 1949 waren er 69 Chinese steden en anno 2015 zijn dat er om en bij de 658. Het probleem is echter dat weinig Chinezen uit zichzelf de behoefte voelen om te verhuizen naar deze nieuwe en gigantische steden, bijvoorbeeld om economische en sociale redenen. Terwijl er steeds meer steden bijkomen, blijft de gehoopte verhuis van platteland naar stad dus uit. Als gevolg daarvan telt China elk jaar opnieuw meer en meer ghost cities. Hieronder volgen nog enkele voorbeelden van Chinese spooksteden.
Kangbashi New Area
Kangbashi New Area is een spookstad uit de Chinese regio Ordos in het noorden van China en kwam er in de jaren 2000. Na een investering van maar liefst 144 miljoen euro bouwde men deze stad met een capaciteit van 300.000 inwoners. Toch wonen er tegenwoordig maar een goede 30.000 mensen, omdat de overheid haar burgers simpelweg niet kan overtuigen in de stad te gaan wonen.
Tianducheng
Tianducheng is een stad in de Chinese provincie Zhejiang en ontstond na constructiewerken die aanvingen in 2007. Dit luxebouwproject in een oostelijke kustprovincie van China is eigenlijk niets meer dan één grote poging om de Franse hoofdstad Parijs na te bouwen. Er zijn huizen in Parijse stijl, een eigen Arc de Triomphe, fonteintjes en zelfs een heuse Eiffeltoren. Het tragische is echter dat Tianducheng niet bekend is als een replica van Parijs maar wel als Chinese ghost city: alhoewel de stad makkelijk een capaciteit heeft van enkele 10.000 inwoners, wonen er slechts 2000 mensen, van wie de meeste dan nog werken in een nabijgelegen themapark.